do psychika

Uwaga.Mam chyba pierwsze objawy choroby psychicznej.
Jeżeli przychodzę z pracy ( no trudno bym się z niej czołgała, chociaż po 10 godzinach wiele mi nie brakuje) - to nie jest objaw choroby psychicznej.
Zjem obiad*,(no trudno bym nie jadła po 10 godziach) - to nie jest objaw choroby psychicznej.
Pokręcę się po domu (no przecież skakać z radości nie będę, no sorry po tych 10 godzinach...!) -to nie jest objaw choroby psychicznej.
I czasami zabiorę się za mycie złomu po obiedzie - i to też jest całkiem zdrowe psychicznie
ALE
 A                 L                                 E
Uwaga zaczynają się schody....
Myję te gary i o Boże mój! MON DIEU! potrafię rozpoznać kto jadł na jakim talerzu! I wierzcie mi to ZDROWE PSYCHICZNIE NIE JEST.
- ojciec, zawsze zostawia kości po jakiejś padlinie ( co mnie tradycyjnie ładnie to nazwę - wnerwia)
- mama, niedojada zostawia tzw "pultki" ( znacie takie słowo?)
- talerz najmłodszego brata wygląda jak krajobraz po bitwie pozycyjnej
- a  talerz brata jeszcze jednego, wygląda jak psia miska, wszystko wylizane i dokładnie zjedzone zjedzone.

A poza tym okej, czuje się świetnie.Dzięki. I no...
Od początku tygodnia nie mogę się zdecydować czy lubię swoją pracę czy nienawidzę.
Dziś nienawidzę.
b.