do szczęśliwi czasu nie (z)liczą

Wiem dawno mnie nie było.Jednak, jak się człowiek umie przyznać do błędu(no niniejszym uczyniłam) to jest to, połowa drogi do poprawy/naprawy. Zwał jak zwał(byle ni zawał,zawał).

Dostałam zegarek, który se wcześniej wybrałam. Urzekł mnie. Wołał z aukcji: kuppppppppppppp mnieeeeeeeeeeeeeeeeeee, dusze się, pomocyyyyyyyyyyyyyyyyyyy! umre bez Twojego potu na ręce, hellllllllllllllp, hillllllllllllllllfeeeeeeeeeeeee, escummmmmmmmmmmmmmm!

I pomogłam. 
A zegarek wygląda  TAK. Osoby w tle są drugoplanowe.